Sivas’ta bundan 12 yıl önce, 2 Temmuz 1993’te kötü şeyler oldu. Şehirde çıkan/çıkartılan bir kargaşa sonucu, Madımak Otel’de bulunan 37 kişi, otelin ateşe verilmesi sonucu, dumandan boğularak öldü/öldürüldü.
O günden beri Sivas olayı Türkiye’deki .bazı kesimler tarafından tam anlamıyla bir slogan haline getirildi. Sivas, Madımak, otel, 37 kişi, yakılma sözcüklerdinin değişik kullanımları ile; Sivas’ta hakikaten nelerin olup bittiği bir kenara itilerek; konu, birilerinin kafasındaki gibi, ne olduğu tam bilinemeyen bir kaziye-i muhkeme haline getirildi ve bir kesimi suçlamanın temel argümanlarından birisi oldu.
Oysa çıkıp, Sivas’ta 2 Temmuz 1993’te olup bitenleri savunan ve ‘doğru yapılmıştır’ diyen bir kişi bile çıkmadı ortaya şu ana kadar ve çıkması mümkün de değildir. Çünkü Sivas’ta, Madımak Otel’de, şu veya bu şekilde insanlar ölmüştür ve aklı selim sahibi hiç bir kimsenin, böyle bir şeyi savunması, ardında durması mümkün değildir.
Sivas’ta 2 Temmuz’da tam olarak neler oldu? Öncesinde neler yaşandı? Oteli kim ateşe verdi? Müdahele niçin geç gerçekleşti?.. Bunlar ve benzeri sorulması ve mutlaka cevap bulunması gereken bir sürü husus bugün hala karanlıktadır. Çünkü olay sloganlaştırılmış ve detayları gözlerden gizlenmek için, elden gelen yapılmıştır.
Vurulanlar da vardı...
Otelde ölenlerin sayısı hakikaten tam olarak 37 midir? Hepsi boğularak ya da birilerinin idda ettiği gibi yanarak mı ölmüştür? Otelde bulunan ve kurtulan ünlü isimlerden birisinin tabancasıyla vurulduğu iddia edilen genç kimdir ve otel dışında öldürülen insanların otelde imiş gibi gösterilme ihtiyacı nerden doğmuştur?
Otel olayı ile ilgili olarak bazı gazete ve dergilerin adeta insan avına çıkarak, akıllarına esen isimleri ihbar etmeleri ve bu şekilde olay sırasında Sivas’ta bulunmayan kişilerin bile tutuklanması gibi gelişmelere nasıl ve neden göz yumulmuştur?
Otel yangını sırasında, otelden yan binaya geçen insanları kurtarmak için kendi hayatlarını riske atarak uğraşan insanlar bile, nasıl hedef tahtasına konulmuştur?

Ve Başbağlar...
Sivas’ta acı şeyler oldu, tamam. Ama Sivas’ta, Madımak Otel’de, 2 Temmuz’da  tam olarak neler olduğu konusunda açıklık istemeyen ve ilgili ilgisiz, tutuklanan hemen herkesin asılması için bağırıp çağıranların derdi neydi? Hani, suçlulukları kesinleşinceye kadar herkes masumdu? Tutuklularla ilgili avukatlık yapmaya kalkışanlara yönelik saldırılar neyin nesiydi? Nelerin meydana çıkmasından korkuluyordu?

Ve asıl can alıcı soru: Sivas’tan, Madımak’tan üç gün sonra, Erzincan Başbağlar’da, hiç bir şeyle alakası olmayan 36 masum vatandaşın kurşuna dizilerek öldürülmesi olayı neden Sivas’ta olup bitenleri göklere çıkaranların gündemine azıcık olsun girmedi, giremedi?
Sivas olayını sürekli olarak gündemde tutup, karşılarına çıkanları susturma vesilesi olarak kullananlar da, orada çıkarılan yangında bir yanık kokusu olduğunu biliyorlar muhakkak. Ama bunu pek dillendirmiyorlar. O zaman Sivas olayını, bir kesime karşı kullanma şansları kalmayacak çünkü. Halbuki şimdi, acı, hakikaten çok acı bir olayı; akıllarına esen herkese, her kesime karşı kullanabiliyorlar.
Sivas’ta olup bitenlerle alakalı olarak görüştüğümüz hemen herkesin ortak kanaati şudur: “Sivas’ta Pir Sultan Abdal Derneği’nin düzenlediği etkinlikler sırasında garip bir hava vardı. Tanımadığımız, bilmediğimiz ve ne yapmak istediği konusunda herhangi bir fikrimiz  olmayan bir sürü insan dolmuştu Sivas’a. Ve Otelin yakıldığı gün, o otelin önünde ellerinde benzin bidonlarıyla bulunanlar ve otelin ateşe verilmes ini sağlayanlar, kesinlikle Sivas ve Sivaslılıkla alakası olmayan kimselerdi.”
Sivaslının kanaati şu: Birileri, bu olayı tezgahladı. Ve tezgahlayanlar hemen ardından da Başbağlar Köyü olayını tezgahladı. Tıpki geçmişte, 80 öncesinde, Çorum’da, Malatya’da, Kahraman Maraş’ta ve Malatya’da olduğu gibi...
Sivas’ta acı şeyler oldu. Bağbağlar Köyünde de. Sivas’taki Madımak Oteli müze olsun, siz bilirsiniz. Ama şu olay ciddi bir şeklinde sloganlaştırılmaktan uzaklaştırılıp, bu konuda aklı selimin söyleyeceği şeyleri de gündeminize alın; olay aydınlansın ve Sivas’la, orada olup bitenle hiç alakası olmayanlara karşı sürekli olarak kullanmaktan da vazgeçin.